Bilimsel adı ksilitol olan bu madde, bir şeker alkolüdür. Ksilitol, içeriğinde selüloz bulunan çeşitli ürünlerden elde edilir. Buna ek olarak, muz, böğürtlen, karnabahar, fıstık, çilek, erik, yeşil salata ve mantar gibi ürünlerde de doğal olarak bulunur. Ksilitol, bu besinlerden vücuda alınabildiği gibi vücutta da günlük olarak 5-15 gram arasında oluşur.

Gelişmiş bazı ülkelerde ksilitol, diyabetik ürünler ve damar içi beslenme ürünleri içinde kullanılan bir maddedir. Ksilitol, ağıza alındığında ferah bir his yaratır ve tadı sakaroza çok benzer. Bu madde, diyabetik beslenme için önemli bir rol oynar. Ksilitol, sukroz şekerinin yerine tatlandırıcı olarak kullanılır. Bu kullanım, kandaki glukoz düzeyini insülinle paralel bir şekilde azaltır ve düşük kalori değeri oluşturur. Bu nedenle, ksilitol diyabetik beslenme için önemli bir bileşendir. Ayrıca, ksilitol B vitaminiyle kalsiyum emilimini artırma özelliğine sahiptir. Bu açıdan bakıldığında ve normal oranlarda kullanıldığında ksilitolün zararlarından çok faydaları öne çıkar.

Vücut içinde gerçekleşen ksilitol emilimi cüzi olarak gerçekleşir ve bu madde glukoza parçalanır. Parçalanmadan sonra arta kalan kısım ise kalın bağırsak tarafından kullanılır ve burada fermente edilir.

Fermente süreci içinde vücutta gaz üretimi oluşur. Bu durum, bağırsaklarda ve midede şişkinliğe sebep olabilir. Eğer kişinin ksilitole karşı intoleransı varsa, bu durum laksatif (ishal) etkisi gösterebilir. Genellikle bu madde yan etkilerini 25-30 gram arasında alındığında gösterir ve bu miktar normal gıdalarda kullanılan oranın oldukça üzerindedir.

Aşırı miktarda ksilitol tüketimi aşağıdaki durumlara yol açabilir:

Ksilitol, doğal bir tatlandırıcı olarak birçok fayda sunmaktadır, özellikle diyabetik bireyler için önemli bir alternatiftir. Ancak, aşırı miktarda tüketildiğinde bazı sindirim sorunlarına yol açabilir. Bu nedenle, ksilitolü dengeli ve ölçülü bir şekilde tüketmek önemlidir.